‘Is het vandaag een goede dag om dood te gaan?’. De manier waarop Jennifer Niven start in Waar het licht is, zet gelijk de toon van het verhaal. Dit boekt maakt door de emotionele beschrijvingen van de personages en realistische gebeurtenissen ontzettend veel indruk en is daardoor een echte must read in het Young Adult genre. Trigger warning: als je geestelijke gezondheid op dit moment niet stabiel is en je snel wordt getriggerd door thema’s als depressie en zelfmoord, dan is het niet verstandig deze film te kijken of het boek te lezen.
Theodore Finch is gefascineerd door de dood en wil een einde aan zijn leven maken, maar elke keer gebeurt er iets waardoor hij het toch niet doet. Violet Markey telt de dagen af tot haar diploma-uitreiking, zodat ze het bekrompen stadje waar ze opgroeit voorgoed achter zich kan laten en niet langer geconfronteerd hoeft te worden met de pijnlijke herinneringen aan haar gestorven zus. Wanneer Finch en Violet elkaar op de rand van de hoge klokkentoren op school ontmoeten, is het niet helemaal duidelijk wie wie redt. Dan moeten Finch en Violet samen voor een Aardrijkskunde opdracht hun staat, Indiana, verkennen.
Vanaf dat moment groeit er iets van vriendschap tussen hen. In het begin is Violet nog wat stil en afstandelijk, maar langzamerhand durft ze zich open te stellen voor Finch. Finch zorgt ervoor dat Violet weer in de auto durfde en weer ging schrijven, iets dat ze niet meer heeft gedaan sinds het dodelijke ongeluk van haar zus. Samen gaan ze op zwerftocht door Indiana en langzaam maar zeker geven ze hun geheimen aan elkaar prijs: Violet ontdekt dat Finch niet de enge freak is waar iedereen hem voor houdt en Finch leert Violet weer van het leven te houden. Violet bewaart Finch’ geheim angstvallig, maar kent zij wel al zijn geheimen?
Begin dit jaar verscheen de langverwachte boekverfilming op Netflix. De film begint gelijk heel anders dan het boek. In het boek ontmoeten Finch en Violet elkaar op het dak van de klokkentoren op school, terwijl hun ontmoeting in de film op een brug plaatsvindt. Wat mij ook al vrij snel opviel was hoe weinig dialoog er in de film zit. De diepgaande gesprekken en pakkende dialogen zijn een belangrijk deel van het boek, maar die lijken helemaal te zijn weggelaten. Dat is echt zonde, want hierdoor lijkt de band tussen de twee een stuk minder sterk. Iets anders dat mij stoorde was de snelheid van het verhaal. De film duurt nog geen twee uur en ik begrijp heel goed dat de film een beknopte versie is van het gehele verhaal, maar er zijn fragmenten weggelaten die ik wel graag terug had willen zien. Het eind ging ook veel te abrupt en afgeraffeld naar mijn mening. Nadat ik het boek dichtsloeg moest ik echt even een paar dagen bijkomen en de film liet mij enigszins onbevredigd achter.
Het is een cliché dat het boek altijd beter is dan de verfilming, maar ook in dit geval is dat zo. Ik weet in elk geval wel zeker dat ik het boek binnenkort ga herlezen.
Heb jij het boek gelezen en/of de verfilming al gezien?